Ο Φορέας Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού, ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Σπάρτης, ο Δήμος Σπάρτης, ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας, η τοπική κοινότητα Αγ. Πέτρου και οι τοπικοί φορείς, ο ιστότοπος www.ultrarunning.gr, ο Αθλητικός Σύλλογος Καρυών ‘’Ο Καρυάτης’’, ο Α.Σ. Βουρβούρων και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Περιστερίου Λακωνίας, με την ευγενική συμμετοχή του Συλλόγου Α.Π.Σ. Απόλλων Δυτ. Αττικής ως τεχνικός σύμβουλος του αγώνα, προκηρύσσουν τον αγώνα υπεραπόστασης 70 χλμ. στον Πάρνωνα με το όνομα «ΚΡΟΝΙΟΝ ΠΕΡΑΣΜΑ Τρέξιμο στο ιερό βουνό του Κρόνου, του πατέρα των θεών». Ο αγώνας θα διεξαχθεί το Σάββατο 19 Ιουλίου 2014 από ώρα 10.00π.μ., με αφετηρία και τερματισμό στον Αγ. Πέτρο Αρκαδίας, καλύπτοντας μια κυκλική απόσταση 70 χλμ. Πιο συγκεκριμένα, ο αγώνας ξεκινάει από τον Αγ. Πέτρο, κατευθύνεται προς το καταφύγιο Πάρνωνα, περνάει μέσα από τα χωριά Βαμβακού, Βαρβίτσα, Καρυές, Βούρβουρα και τερματίζει πάλι στον Αγ. Πέτρο. Πρόκειται για μια καλή ευκαιρία για ένα τελευταίο προπονητικό τεστ, για τους δρομείς που θα τρέξουν στο Φειδιππίδειο Δρόμο ή στο ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ τον προσεχή Σεπτέμβρη και όχι μόνο, καθώς απευθύνεται σε όλους τους δρομείς που θέλουν να λάβουν μέρος σε έναν αγώνα υπεραπόστασης 70χλμ. Πραγματοποιείται εξολοκλήρου σε μία περιοχή απείρου φυσικού κάλλους, περνώντας μεταξύ άλλων κάτω από έλατα, πλατάνια και πεύκα, με συνέπεια οι δρομείς να τρέξουν κατά το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής υπό σκιά. Στον αγώνα συμμετέχουν συνολικά 135 αθλητές και το όριό του δεν πρόκειται να ξεπεράσει τις 10 ώρες, δηλαδή συνολικά από τις 10.00π.μ. μέχρι τις 20:30μ.μ. με το εξτρά μισάωρο να δίδεται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες του αγώνα. Οι απονομές καθώς και μια μικρή δεξίωση για τους συμμετέχοντες αθλητές θα πραγματοποιηθούν στις 20:30 στην κεντρική πλατεία του Αγίου Πέτρου Αρκαδίας. Γενικές πληροφορίες για το ΚΡΟΝΙΟΝ ΠΕΡΑΣΜΑ είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του Φορέα Διαχείρισης, [https://www.fdparnonas.gr/el/untitled-72] και πιο αναλυτικά οι λεπτομέρειες του αγώνα στην επίσημη διαδικτυακή σελίδα [www.kronionperasma.com]. Επίσης, μπορείτε να επικοινωνείτε με τους διοργανωτές στέλνοντας μήνυμα στο lakoniaultrarunning@gmail.com ή παίρνοντας τηλέφωνο στο κιν. 6909-389162 (κος. Γορανίτης Παύλος). Ο χορηγός επικοινωνίας του αγώνα το ΚΡΟΝΙΟΝ ΠΕΡΑΣΜΑ είναι το www.ultrarunning.gr. Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης & Δημοσιότητας Άστρος Αρκαδίας, 22001 Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22806 Email: info@fdparnonas.gr Web: www.fdparnonas.gr

Διαβάστε περισσότερα...

H συγκεκριμένη ομάδα ζώων (νυχτερίδες ή χειρόπτερα) έχει δαιμονοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό που συναγωνίζονται τα φίδια στην «ανατριχίλα» που προκαλεί στους περισσότερους ανθρώπους το άκουσμα και μόνο του ονόματός τους. Η αλήθεια είναι τόσο διαφορετική που τα συγκεκριμένα ζώα είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά απαραίτητα καθώς προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στον άνθρωπο μέσω του ιδιαιτέρου τρόπου ζωής τους και ειδικότερα των τροφικών τους απαιτήσεων. Για την Ελλάδα ας ξεχάσουμε τις μεγαλόσωμες νυχτερίδες (φρουτοφάγα είδη κυρίως άλλων ηπείρων, μόνο ένα είδος στην Κύπρο) ή τα αιμοβόρα είδη (νυχτερίδες «βαμπίρ» που ζουν στην κεντρική και νότια Αμερική). Στην Ελλάδα τα είδη νυχτερίδων ή χειροπτέρων (χείρα = χέρι και πτερό) τρέφονται αποκλειστικά με νυκτόβια έντομα, μεταξύ των οποίων τα επιβλαβή κουνούπια. Μελέτες υπολογίζουν ότι οι νυχτερίδες πρέπει κάθε βράδυ να λαμβάνουν τροφή ίση με το 25-33% του βάρους τους, που αναλογεί σε πολλές δεκάδες ή και εκατοντάδες έντομα! Το ζώο της εβδομάδας -όπως και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι του γένους- έχει μια μορφολογική ιδιαιτερότητα, όπως αποκαλύπτει και το πρώτο συνθετικό του επιστημονικού του ονόματος: rhino=ρίνα (μύτη) και lophus=λοφίο, αφού το ρύγχος περιβάλλεται από μια απόφυση πεταλοειδούς σχήματος με πολύπλοκη δομή από οριζόντιες και κάθετες δερματικές αποφύσεις.Ο ρινόλοφος του Blasius είναι μια μεσαίου μεγέθους νυχτερίδα με μήκος σώματος, συμπεριλαμβανομένης της ουράς, μέχρι 85 χιλιοστά, άνοιγμα φτερών μέχρι τα 28 εκατοστά και βάρος μέχρι και 14 γραμμάρια. Χαρακτηριστικά -όπως σε όλες τις νυχτερίδες- είναι τα πολύ μεγάλα πρόσθια άκρα με μεμβράνη μεταξύ των δακτύλων που δημιουργούν φτερά ικανότατα για πτήση. Έχει σώμα ογκώδες, μεγάλο κεφάλι με μεγάλα αυτιά και χαρακτηριστικό ρύγχος και μικρά μάτια. Η γούνα του είναι φουντωτή, ανοικτή καστανή/κιτρινωπή, με την κοιλιακή περιοχή να είναι ελαφρώς ανοικτότερη. Εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα και απαντάται σε ένα μωσαϊκό ανοικτών οικοτόπων, θαμνότοπων και δρυοδασών, χαμηλών υψομέτρων. Κουρνιάζει σε σπήλαια όπου δημιουργεί αποικίες μέχρι και εκατοντάδων ατόμων, μένει όλο το χρόνο και το χειμώνα πέφτει σε χειμέρια νάρκη. Είναι νυχτόβιο ζώο και τρέφεται με έντομα τα οποία συλλαμβάνει εν πτήση μέσω ηχοεντοπισμού: ήχοι που παράγουν οι νυχτερίδες στο λαιμό και ενισχύονται από τη μύτη τους «χτυπούν» το θήραμα (ή κάποιο εμπόδιο κινούμενες στο σκοτάδι) και οι αντανακλάσεις των ήχων συλλαμβάνονται από τα αυτιά προειδοποιώντας τη νυχτερίδα για την απόσταση του «στόχου». Η προστασία του ρινόλοφου του Blasius σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «αυστηρή» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους πλήθους συμβάσεων και νόμων, ενώ για την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί «Είδος Προτεραιότητας». Οι άμεσες πιέσεις πάνω στους πληθυσμούς του σχετίζονται με την όχληση των σπηλαίων που κουρνιάζει και ιδιαίτερα κατά την χειμερία νάρκη και την περίοδο της λοχείας. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που τρέφεται και γενικά τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος, ενώ και η εκτεταμένη χρήση εντομοκτόνων επηρεάζει αρνητικά τα ζώα μέσω της τροφής τους. Στην περιοχή ευθύνης του Φορέα Διαχείρισης ο ρινόλοφος του Blasius φαίνεται – από τα μέχρι στιγμής δεδομένα- ότι είναι ο περισσότερο κοινός ρινόλοφος. Ο νυκτόβιος τρόπος ζωής του δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον επισκέπτη ή τον κάτοικο της περιοχής να τον δει και να θαυμάσει την απαράμιλλη κυνηγετική του ικανότητα και αποτελεσματικότητα. Η ενόχλησή του από περιέργεια σε σπήλαια κατά της διάρκεια της ημέρας δεν είναι θεμιτή σε καμιά περίπτωση καθώς μπορεί να αποβεί μοιραία για το ζώο, οπότε ας μας αρκεί η γνώση ότι ένα ιδιαίτερο και εκπληκτικό ζώο δε στοιχειώνει τις νύχτες μας αλλά ακούραστα τρέφεται εργαζόμενο προς όφελός μας. Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού Τμήμα Προστασίας & Διαχείρισης Άστρος Αρκαδίας, 22001 Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22806 Email: info@fdparnonas.gr Web: www.fdparnonas.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Το συγκεκριμένο ζώο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο «αγαθός γίγαντας» των φιδιών της Ελλάδας, καθώς είναι το μεγαλύτερο (μαζί με το σαπίτη) σε μήκος και ρωμαλέο σε εμφάνιση φίδι όμως είναι ήρεμο και ελάχιστα ως καθόλου επιθετικό ακόμα και όταν παγιδευτεί ή αιχμαλωτιστεί από τον άνθρωπο. Έτσι, μόνο το μέγεθός του θα μπορούσε να προκαλέσει το φόβο στον κόσμο -ο οποίος φοβάται τα ερπετά ανεξαρτήτως μεγέθους και πιθανής επικινδυνότητας- καθώς ο «χαρακτήρας» του είναι πράος και ελάχιστα επιθετικός. Για το λόγο αυτό, το συγκεκριμένο είδος φιδιού έχει τη «τιμητική» του και λατρεύεται στο χωριό Cocullo της Ιταλίας την πρώτη Πέμπτη του Μαΐου, στην εορτή του Αγίου Δομήνικου όπου γίνεται περιφορά του αγάλματός του Αγίου με αυτό να είναι καλυμμένο από δεκάδες λαφιάτες (http://www.repubblica.it/2006/05/gallerie/cronaca/processione-serpenti/1.html). Το πρώτο συνθετικό του επιστημονικού ονόματος (Elaphe) σχετίζεται με το χρωματικό πρότυπο του κεφαλιού των φιδιών του γένους που προσομοιάζουν με κέρατα ελαφιού, ενώ το δεύτερο συνθετικό περιγράφει τις τέσσερις καστανές γραμμές που διατρέχουν το σώμα του φιδιού. Ο λαφιάτης ανήκει στην μεγαλύτερη ομάδα φιδιών (οικογένεια Colubridae) που περιλαμβάνει τα τυπικά φίδια με το μακρύ και λεπτό σώμα. Εξαπλώνεται στην νότια-νοτιοανατολική Ευρώπη και σε όλη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα και ορισμένα νησιά και απαντάται στις παρυφές δασών και ανοικτά δάση, παραποτάμια οικοσυστήματα, οικότοπους με βραχώδες υπόστρωμα αλλά και περιοχές με ανθρώπινη δραστηριότητα (καλλιέργειες, δεντρώνες, φυτοφράκτες, κ.λπ.). Είναι ένα μεγάλου μεγέθους φίδι [το μεγαλύτερο μαζί με το σαπίτη (Malpolon insignitus)] με ρωμαλέο σώμα και μήκος που μπορεί να φτάσει τα 2,6 μέτρα. Ραχιαία ο χρωματισμός του είναι ανοικτό καστανό/κιτρινοκάστανο/καστανό-γκρίζο, με κάθε πλευρά του σώματος να έχει δύο σκουρόχρωμες λωρίδες που ξεκινούν από το λαιμό και καταλήγουν στην ουρά, ενώ η κοιλιά έχει απαλό κίτρινο χρώμα. Τα νεαρά άτομα έχουν αντί για τις τέσσερις λωρίδες 3-5 σειρές σκουρόχρωμων/μαύρων κηλίδων. Ο λαφιάτης δραστηριοποιείται την ημέρα αλλά κατά τους πιο ζεστούς μήνες είναι ενεργός κυρίως τις απογευματινές ώρες. Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι που κινείται σχετικά αργά για φίδι αλλά έχει και αναρριχητικές ικανότητες. Η διατροφή του βασίζεται στα τρωκτικά και κυρίως στους αρουραίους, όμως καταναλώνονται και πουλιά και μεγάλες σαύρες. Δεν έχει δηλητήριο και σκοτώνει την τροφή του με περίσφιξη, ενώ είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο. Η προστασία του λαφιάτη σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «επαρκής» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους συμβάσεων και νόμων, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να το κατατάσσει στα «Είδη Προτεραιότητας». Οι άμεσες απειλές στο λαφιάτη – όπως και σε κάθε είδος φιδιού και γενικότερα ερπετού – είναι πολύ έντονες καθώς το μεγάλο μέγεθός του και η μικρή του ταχύτητα τον κάνουν εύκολο στόχο όποτε εμφανίζεται κοντά στον άνθρωπο με αποτέλεσμα να καταδιώκεται και να θανατώνεται παρότι είναι εντελώς ακίνδυνος, ενώ σημαντικοί αριθμοί ατόμων «θυσιάζονται» στο οδικό δίκτυο. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που διαβιεί και τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος, ενώ σε ορισμένες περιοχές απειλείται με εξαφάνιση από την αλόγιστη χρήση μυοκτόνων φαρμάκων που τελικά δηλητηριάζουν εμμέσως το λαφιάτη. Η παρουσία του λαφιάτη είναι τεκμηριωμένη και συνεχής σε αρκετές περιοχές της προστατευόμενης περιοχής του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Ο πράος «χαρακτήρας» του και το μεγάλο μέγεθος που του δίνει μια σιγουριά απέναντι σε πιθανούς εχθρούς τον φέρνει συχνά σε επαφή με τον άνθρωπο, μη γνωρίζοντας τον ανηλεή πόλεμο που ο τελευταίος έχει κηρύξει σε όλα τα φίδια. Αν αναλογιστούμε τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρει ο λαφιάτης στον άνθρωπο ρυθμίζοντας τους πληθυσμούς των επιβλαβών ποντικών και αρουραίων παρέχοντάς μας μια φυσική, οικολογική μέθοδο καταπολέμησής τους γλιτώνοντας τα επικίνδυνα δηλητήρια, όταν τύχει να δούμε το μεγαλοπρεπή λαφιάτη να διασταυρώνεται με το δρόμο μας θα του επιτρέψουμε να συνεχίσει την πορεία του ανενόχλητος. Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού Τμήμα Προστασίας & Διαχείρισης Άστρος Αρκαδίας, 22001 Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22806 Email: info@fdparnonas.gr Web: www.fdparnonas.gr

Διαβάστε περισσότερα...

To άκουσμα της λέξης «γλαύκα» ασυνείδητα φέρνει στο μυαλό μας μια μικρόσωμη γλυκιά κουκουβάγια, βγαλμένη από παραμύθια και μύθους. Όμως οι γλαύκες περιλαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία ειδών που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά: είναι νυκτόβια αρπακτικά πουλιά με πυκνό και μαλακό φτέρωμα που τους επιτρέπει αθόρυβο πέταγμα, με μεγάλο κεφάλι και προσθίως τοποθετημένα μάτια, με εξαιρετική όραση και ακοή προσαρμοσμένα για θήρευση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Ο βασιλιάς των γλαυκών αναπόφευκτα είναι ο μπούφος, ο πιο εντυπωσιακός εκπρόσωπος τους, είδος αρκετά γνωστό στην προστατευόμενη περιοχή του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Ο μπούφος είναι ο πιο μεγαλόσωμος από τις γλαύκες με μήκος που φτάνει τα 75 εκατοστά, βάρος μέχρι και 3 κιλά και άνοιγμα φτερών μέχρι και 1,9 μέτρα. Έχει γεροδεμένη κατασκευή, πυκνό φτέρωμα, μεγάλο κεφάλι με πορτοκαλοκόκκινα μάτια και χαρακτηριστικές μακριές τούφες αυτιών (φρύδια). Το χρώμα του ραχιαία είναι σκούρο καφέ με σκουρόχρωμες ρίγες, ενώ κοιλιακά είναι κιτρινοκάστανο ομοίως με σκουρόχρωμες ρίγες πιο πυκνές στην περιοχή του στήθους. Είναι μόνιμος κάτοικος βουνών και δασών με απόκρημνα βράχια και μεγάλα γέρικα δέντρα και φωλιάζει σε απρόσιτα βράχια και σπανιότερα στο έδαφος σε βράχους ή πυκνή βλάστηση και αναζητά την τροφή του σε ανοικτές εκτάσεις ανάμεσα σε μακία, φρύγανα και διάσπαρτα δέντρα. Την ημέρα κουρνιάζει σε κοιλότητες βράχων και πυκνά δέντρα και δραστηριοποιείται το σούρουπο και τη νύχτα και την τροφή του αποτελούν θηλαστικά μικρού και μεσαίου μεγέθους (ποντίκια, αρουραίοι, σκαντζόχοιροι, λαγοί, κ.ά.) πουλιά (πάπιες, γλάροι, κορακοειδή) αλλά και πτώματα. Ο μπούφος προστατεύεται αυστηρά τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο εντασσόμενος σε πλήθος συμβάσεων και καταλόγων. Παρόλα αυτά υφίστανται απειλές κατά του είδους με τις άμεσες πιέσεις πάνω στους πληθυσμούς του σχετίζονται με τη θανάτωσή του από τη λαθροθηρία, προσκρούσεις σε ηλεκτροφόρα καλώδια και ανεμογεννήτριες. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη χρήση μυοκτόνων δηλητήριων, ενόχληση της φωλιάς του από ανθρώπινες δραστηριότητες και -ως συνήθως- με τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των βιοτόπων που φωλιάζει, αναπαράγεται και κυνηγά. Η προστατευόμενη περιοχή του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού αποτελεί σπιτικό για αρκετούς μπούφους, όμως δεν είναι πολύ πιθανό για τον επισκέπτη ή ακόμα και τον κάτοικο της περιοχής να καταφέρει να δει έναν από αυτούς. Ο κυρίως νυκτόβιος τρόπος ζωής του και η αθόρυβη πτήση του βοηθούν στο να περνά απαρατήρητος, ενώ το μεγάλο μέγεθος και η δυνατή του φωνή θα αποκαλύψουν την παρουσία του πραγματικού κυρίαρχου των νυχτερινών αιθέρων. Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού Τμήμα Προστασίας & Διαχείρισης Άστρος Αρκαδίας, 22001 Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22806 Email: info@fdparnonas.gr Web: www.fdparnonas.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Tο συγκεκριμένο είδος φιδιού θεωρείται και είναι το πιο γρήγορο φίδι της Ελλάδας, σε βαθμό που να του αποδίδονται υπερφυσικές ικανότητες και υπερβολική ταχύτητα από τη λαϊκή παράδοση και τοπικές δοξασίες! Το δεύτερο συνθετικό του επιστημονικού της ονόματος (najadum) παραπέμπει στο γένος ιοβόλων φιδιών κόμπρας (Naja) των οποίων η ταχύτητα εκτίναξης του κεφαλιού είναι πολύ μεγάλη, όμως δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση στην επικινδυνότητα και την ταχύτητα μεταξύ των ειδών κόμπρας και της δικής μας σαΐτας. Η σαΐτα ανήκει στην μεγάλη οικογένεια Colubridae που περιλαμβάνει τα κοινά φίδια (εκτός τις οχιές, το τυφλόφιδο και το ερημόφιδο), δηλαδή τα τυπικά φίδια με το μακρύ και λεπτό σώμα. Εξαπλώνεται σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους φίδι με μήκος σώματος να φτάνει ορισμένες φορές τα 135 εκατοστά και χαρακτηριστικό μακρύ και πολύ λεπτό σώμα, με λεπτό κεφάλι που ξεχωρίζει εμφανώς με το λεπτό λαιμό του από το υπόλοιπο σώμα. Ραχιαία και μέχρι το μέσο του σώματος έχει χρώμα γκρίζο/πράσινο ή καστανό/λαδί με το υπόλοιπο σώμα να έχει χρώμα καστανό ή και κοκκινωπό, ενώ κοιλιακά είναι κιτρινωπό/υπόλευκο. Στα πλευρά του σώματος και μέχρι το 1/3 ή 1/2 του μήκους του σώματος έχει μια σειρά σκουρόχρωμων κηλίδων, μεγάλου μεγέθους ξεκινώντας από το λαιμό και σταδιακά μικρότερες προς το πίσω μέρος του σώματος. Απαντάται σε πετρώδεις κα βραχώδεις περιοχές με χαμηλή μακία και φρύγανα. Δραστηριοποιείται την ημέρα αλλά κατά τους ζεστούς μήνες είναι ενεργή μέχρι αργά το δειλινό, ενώ το χειμώνα «πέφτει» σε νάρκη. Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι αλλά έχει και αναρριχητικές ικανότητες, ενώ όταν απειληθεί απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα -αλλά χωρίς να επιτεθεί- βοηθούμενο από το λεπτό, ευκίνητο και ελαφρύ σώμα του, γεγονός που του έχει προσδώσει το κοινό του όνομα. Η διατροφή του βασίζεται στις σαύρες, όμως καταναλώνονται και μικρά θηλαστικά και μεγαλόσωμα έντομα. Δεν έχει δηλητήριο και είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο. Η προστασία της σαΐτας σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «επαρκής» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους συμβάσεων και νόμων, αυτά όμως ισχύουν σε θεωρητικό επίπεδο. Οι άμεσες απειλές στη σαΐτα είναι οι ίδιες με κάθε είδος φιδιού και γενικότερα ερπετού και είναι ιδιαίτερα έντονες καθώς τα φίδια καταδιώκονται και θανατώνονται αδιακρίτως της πιθανής επικινδυνότητάς τους, ενώ σημαντικές είναι και οι απώλειες στο οδικό δίκτυο. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που διαβιεί και τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος. Η αύξηση των επισκεπτών κατά την τουριστική περίοδο αλλά και οι κάτοικοι της προστατευόμενης περιοχής του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα της συνάντησης του ανθρώπου με μια σαΐτα. Το ενδεχόμενο αυτό δεν είναι πολύ πιθανό -ευτυχώς για το συγκεκριμένο είδος- καθώς η μεγάλη του ταχύτητα θα το απομακρύνει άμεσα από έναν πιθανό κίνδυνο, αφού δυστυχώς για την πολύ σημαντική ομάδα ζωικής βιοποικιλότητας, όπως τα φίδια, ο άνθρωπος αποτελεί τον σημαντικότερο και διαρκή εχθρό. Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού Τμήμα Προστασίας & Διαχείρισης Άστρος Αρκαδίας, 22001 Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22806 Email: info@fdparnonas.gr Web: www.fdparnonas.gr

Διαβάστε περισσότερα...